Ergenlik Dönemi ve Sosyal İlişkiler

Ergenlik dönemi büyümenin hızlandığı, Fiziksel ve Zihinsel değişikliklerin çok daha hızlı meydana geldiği çocukluk ile yetişkinlik arasındaki dönem olarak tanımlanır. Bu dönemde birey bedensel ve zihinsel değişikliklerini algılama ve onlara uyum sağlamakta zorlanmalar yaşar. Çocukluk döneminin bitişi olduğu için yeni bir evreye geçiş olarak tanımlanabilir. Bu Evre fiziksel, sosyal ve psikolojik özellikler açısından yetişkinliğe geçiş (hazırlık) dönemidir.  

Sosyal Çevrede Kabul görme bu dönemde çok önemlidir. Aynı zamanda bu dönem bağımsızlık duygusunun ön planda olduğu yeni deneyimlere ve maceralara çok açık bir dönem olarak tanımlanır. Ergenlik döneminde Kabul edilebilir biçimde davranma zorunluluğu hissetme, bu davranış şeklini öğrenme ve kabul gördüğü çevreye koşulsuz bağlanma durumları görülebilir. Aile bu dönemde bireyi ne tam yetişkin pozisyonuna ne de tam çocuk pozisyonuna koyamadığı için bireyin ne yapıp ne yapamayacağı ve kontrol etme durumlarında aile eve Ergen Birey arasında tartışmalar yaşanır. Birey bu Durumda bağlı olduğu çevreyle birlikte daha çok vakit geçirmek ve Ebeveynlerle görüş ayrılıkları yaşadığı bir döneme girince ailenin otoritesi ve güvenilirliği sorgulanmaya başlar. Bu durum bireyin ve ailesinin yaşadığı sosyal çevre ve kültüre göre bu dönemi zor ya da daha kolay kılabilir. Ailenin öğrenmişlikleriyle birlikte getirdiği kural koyma , bilinçsizce ergen üzerinde baskı yaratma , ve belirli bir kalıpta büyümesini öğretmeye çalışma durumları ergen birey ve ebeveynlerle çok daha fazla çatışma yasamaya itebilir .Bu durumlarla birlikte erken büyüme döneminde ergenlik döneminde erkekler de ruh sağlığı üzerinde olumlu etkiler yaratabiliyor olsa da kızlarda yaşıtlarına ayak uydurmakta güçlük yaşama düşüncesiyle düşük benlik duygusu , depresyon ve kaygı bozukluğu gibi durumlar oluşabiliyor bunun yanında yeme bozukluğu ve yüksek anksiyete görülen sonuçlar arasında . 

Bu durumlara bakıldığında görülebilir ki; Ögrenmişliklerden kaynaklanan durumlar, kurallar ve baskı mekanizmaları aynı zamanda psikolojik sebeplere yol açıyor.

Toplumumuzda ergenlik döneminde erkek bireyler daha fazla serbest bırakılırken, aksine kızlarda daha fazla kontrol altına alınma, öğretme, ona göre davranış sağlama durumunda kalıyor.  Bunlar gibi birçok toplumsal faktör bir araya geliyor bu da sosyal çevreyle bağlantıya bir sınır örüp kaygı durumu yaratıyor. Hiyerarşik bir organize sistemi olarak tanımlanan Aile yapısında hem Kız hem de Erkek Ergen bireyler arasında duygu rol dağılımlarında problemler yaşayabiliyor.  Disiplin ve kuralları reddetme, dış sosyal dünyaya daha fazla yönelim, farklı deneyimler ve maceralara edinme istekleri beliriyor. İşlevsel olan aileler genelde değişen koşullara göre gereken değişiklikleri yapmaya çalışan aile yapısı olarak Tanımlanır. Bireyin gösterdiği semptomlarda aile sisteminin işlevsel ve işlevsel olmayışıyla birlikte bir yansımadır. Yapışıklığın yüksek olduğu ailelerde birey sosyal çevreyi tanıma, bağımsız karar verme aşamasında zorlanır. Ayrışık ailelerde ise ergenin kararlarında ve bağımsızlığında aile çok fazla söz sahibi olmaz, kontrol çok azdır. Eğer birey doğru karar alma yeteneğine henüz sahip değilse hata yapabilir, bu tip ailelerde yetişen büyüyen ergen bireyler alkol kullanımı, uyuşturucu kullanımı gibi olumsuz davranışlara yönelim sahibi olabilirler. 

Yapılan araştırma ve tanımlara göre yapışık, ayrışık aile ilişkilerine toplumsal ve sosyal kaygısal sorunlar ergen bireyin çevresiyle iletişimini zorlaştırabilir ve psikolojik sorunlar yaratabilir. Ergen birey ailesiyle kurduğu sağlıklı bağın ve anlaşma sisteminin düzgün bir şekilde kurulması sonucunda yaşanılan ergenlik döneminin psikolojik ve sosyal açıdan daha sağlıklı ve kontrollü atlatabilir.

Öykü Yeken

Kaynakça
Akün, E. 2013. «Yapısal Aile Sistemleri Kuramı Bağlamında Ergenlik Döneminde Aile Yapısı ve Ergenlik Dönemi Sorunlaru .» Ankara Üniversitesi Dil Ve Tarih-Coğrafya Fakülte Dergisi. 
Avcı, M. tarih yok. «Ergenlikte Toplumsal Uyum Sorunları.»
konular, Türkiye Klinikleri Aile Hekimliği-Özel. 2012. Ergen Psikolojisi Ve Sosyal Çevre. 
Sahin, Ş. , Özçelik,Ç.Ç. 2016. «Ergenlik Dönemi Ve Sosyalleşme.» Cumhuriyet Hemşirelik Dergisi.